De democratie wordt in onze westerse samenleving gezien als een door het volk gekozen regering, gecontroleerd door het volk. Het westen lijkt hier trots op te zijn, want als missionaris predikt zij de democratie. Of legt het westen de democratie op. Dit is geen goede investering omdat de democratie is versleten!

Democratie; de keuze van het volk

Als je moet kiezen tussen twee leugenaars, welke zou je dan kiezen? De ene vertelt je een belofte waarvan niet zeker is of het kan worden waargemaakt en de ander vertelt een belofte omdat het een mooi verhaal is. Aan beide heb je niets. Democratie heeft één positief aspect: het geeft ons het gevoel vrij te zijn. Vrij? We leven tussen duizenden regels die ons zijn opgedrongen door de regering. Een regering die we weliswaar zelf hebben gekozen, maar wat voor keuze is het dan? Gemiddeld genomen is de bevolking tamelijk naïef. Het merendeel is boe-roeper, meeloper of is nietsig. Friskijkers, ‘out of the box’ denkers en vernieuwers zijn zwaar in de minderheid.

Democratie; de vrijheid

Mensen die roepen dat democratie ‘de vrijheid’ is beseffen zich waarschijnlijk niet dat ze leven tussen duizenden regels. Regels die zijn opgesteld door de ‘gekozen’ regering. In Nederland is de gekozen regering altijd een coalitie van verschillende politieke partijen. Die hebben hun eigen belangen en zullen die tot het uiterste verdedigen. Een coalitie dwingt  compromissen af. Een compromis is het midden tussen zuiver bronwater en goede belegen wijn; het is geen van beide. Als we daarbij in ogenschouw nemen dat gemiddeld gezien het volk niet uitzonderlijk slim is, dan zal de gekozen regering ook niet de slimste keuze zijn. Voila; duizenden regels, opgesteld door niet de slimste keuze en tot stand gekomen door een compromis! En dat noemen we leven in vrijheid?

Democratie; de kwaliteit

Al met al is het niet bijster goed geregeld met de democratie, maar de verloedering neemt met het jaar nog toe. Jaar op jaar neemt de versnippering toe. Dit is ook te wijten aan de zeer lage kiesdrempel (0,66%). Indien we deze omhoog schroeven naar 5%, komen we misschien tot maximaal 5 partijen. Grote kans dat we blijven hangen in de traditionele partijen. Vernieuwers krijgen zo geen enkele kans. Misschien heeft de democratie ons iets gebracht maar het is ‘end of life’. Als we zo nog een aantal jaar doormodderen, neemt het aantal regels en daarmee de complexiteit exponentieel toen. Nederland kent het adagium: “Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen”, dat in feite betekent dat iedereen zich aan de wet moet houden. Echter, de complexiteit neemt jaar op jaar toe. Voorbeelden:

Waar je een tijd geleden wegen had waar je of 50 mocht, of 80 of 100, heb je nu regels als: hier mag je 120 km tussen 6u en 18u tenzij de spitsstrook is geopend, dan mag je maar 100.

Wiet telen voor commercie mag niet, maar commercieel verhandelen wordt gedoogd. Dat betekent dat je aan de voordeur legaal een bepaalde hoeveelheid wiet mag kopen. De commerciële teler is een misdadiger maar de shophouder mag wel met hem dealen.  De illegale wietteler doet iets wat niet mag, maar moet daar wel belasting over betalen?! De achterdeur is illegaal en de voordeur is legaal.

Hoe kunnen we met deze kwaliteit ons aan de wet houden?

Het alternatief

Er is een aantal alternatieven:

• Herstellen van de monarchie
• Invoeren van een dictatuur
• Invoeren van een twee partijen stelsel
• Invoeren van meritocratie

De eerste twee vind ik te banaal om verder uit te werken. Een twee of iets meer partijenstelsel geeft misschien een iets stabieler regering maar is m.i. niet vernieuwend genoeg. Je krijgt dan oude mensen in het parlement die ” hear, hear” roepen als ze boos zijn. Meritocratie echter, verdient het om nader onderzocht te worden. Samengevat zegt meritocratie dat men bestuurt op basis van verdienste. Belangrijkste verschil tussen democratie en meritocratie is: van macht afdwingen naar gezag ontlenen. Punt van aandacht is dan wel wie bepaalt die verdienste dan?

Samengevat is meritocratie:

1) Een wereld waarin elk kind een gelijke kans krijgt om te slagen in het leven. Geen elite creëren!
2) De opheffing van partijpolitiek. De Meritocratische Partij moet uiteindelijk ook zichzelf overbodig maken.
3) Alleen degenen met een relevante opleiding of werkervaring zouden het recht moeten hebben om te stemmen.
4) De introductie van 100% erfbelasting, zodat de superrijke elite niet langer rijkdom over kan dragen op een beperkte groep. De erfbelasting financiert uiteindelijk het onderwijs.
5) Een radicaal gereformeerd onderwijssysteem, gebaseerd op de Myers-Briggs .
6) Het vervangen van vrije markt kapitalisme door sociaal kapitalisme.
7) Het einde van nepotisme, vriendjespolitiek, discriminatie, voorrecht en ongelijke kansen.